بسیاری از کاربران که ژست‌های متفکرانه در صفحات شبکه اجتماعی به خود می‌گیرند آشنایی چندانی با مفاهیم حریم خصوصی ندارند و همین موضوع باعث می‌شود در معرض سوء استفاده قرار گیرند.

برخی شبکه‌های اجتماعی در این روزها دارای مخاطبان بی‌شماری هستند که در آنها اعضا با یکدیگر ارتباطات مجازی برقرار کرده و در پاره‌ای از موارد این روابط به محیط بیرونی نیز سرایت کرده و گاهاً نه تنها روابط سالمی در آن شکل نمی‌گیرد بلکه زمینه برای ایجاد بزه‌هایی، شکل می‌گیرد.

اگر نگاهی به پرونده‌های قضایی تشکیل شده در زمینه سوء استفاده از عکس‌های به اشتراک گذاشته شده توسط برخی از افراد انداخته شود به راحتی می‌توان به این نتیجه رسید که در محیط مجازی عملاً افراد موضوعی به نام حریم شخصی را در نظر نمی‌گیرند و به راحتی و با تفکری کودکانه کوچکترین اطلاعات شخصی خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهند غافل از اینکه در دسترس گذاشتن این اطلاعات تا چه میزان می‌تواند خطرات و تهدیدهایی را به همراه داشته باشد.

به جرأت می‌توان گفت که حریم خصوصی و محرمانگی اطلاعات شخصی یکی از مهمترین و جنجالی‌ترین مباحثی است که از ابتدای ورود اینترنت و ظهور شبکه‌های اجتماعی مطرح شد اما جالب اینجاست که حداقل در ایران افراد در این محیط برخلاف محیط حقیقی با آغوشی باز اطلاعات شخصی خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهند.

مشکل اساسی اینجاست که بسیاری از کاربران که ژست‌های متفکرانه در عکس‌های صفحات شبکه اجتماعی خود می‌گیرند آشنایی چندانی به زبان انگلیسی نداشته و آگاهی چندانی با مفاهیم و نوع تعریف حریم خصوصی ندارند لذا همین موضوع باعث می‌شود تا نوع دسترسی و حریم‌بندی مناسبی را برای خود به وجود نیاورند و از این طریق دو دستی خود را در معرض انواع خطرها از جمله هتک حیثیت و غیره قرار دهند.

در کشورهای غربی سیاست محرمانگی یکی از ارکان کاربری اینترنت است به نحوی که قوانین و مقررات موضوعه ایجاب می‌کند که در تعامل بین وب سایت‌ها، خدمات دهندگان اینترنتی و کاربران، ضمن تعریف سیاست محرمانگی این امر به نحو قابل لمسی در اختیار کاربر قرار گیرد و حقوق و تکالیف وی یادآور شود.

اما چرا این موضوع با وجود تشکیل پرونده‌های بسیار مبنی بر هتک حیثیت؛ در ایران مغفول مانده و هنوز مسئولین و خود کاربران نسبت به آن توجه ویژه‌ای را به خرج نداده‌اند جای سوال بسیار دارد که شاید بخشی از این سوال را بتوان در عدم آموزش صحیح از شبکه‌های مجازی از سوی مبادی ذی‌ربط پاسخ داد.

باید به این نکته تاکید کرد که پیشگیری بهتر از درمان است لذا ضروری است کاربران شبکه‌های اجتماعی نسبت به سطح محرمانگی اطلاعات خود با جدیت بیشتری برخورد کنند و مسئولان نیز با نگاهی ویژه به مقوله آموزش استفاده از فضای سایبر رو آورند تا از این طریق حرمت خانواده‌ها به دلیل ناآگاهی از بین نرود و به راحتی مجرمین در این زمینه نتوانند به مقاصد شوم خود دست یابند.